Opstanding / Rudolf Steiner

Opstanding, wat is dat eigenlijk? Rudolf Steiner beschrijft de opstandingsidee in het oude oosten, en hier, en nu in het westen. Hij rekent radicaal af met sentimentele vormen van christelijke vieringen. Het oppakken van kiemkrachtige impulsen is tegenwoordig noodzakelijker dan ooit. Hij schetst fundamentele gedachtekiemen die diep in het gemoed van miljoenen mensen leven. In een ondergangsbeschaving is een nieuwe, frisse opstandingsimpuls broodnodig. Een boekje dat in duistere tijden een verrassend nieuw licht aan de horizon kan bieden.

Dit boekje bevat een lezing die Rudolf Steiner (1861-1925) in 1921 heeft gegeven voor een publiek dat bekend is met de basisbegrippen van de antroposofie. Hierbij legt hij uit wat zijn zienswijze is van de diepere betekenis van Kerstmis, Pasen en Pinksteren in de cyclus van geboorte, dood en opstanding. Dit laatste als overwinning op de dood. Het beeld van Jezus is in de middeleeuwen pas zichtbaar gekoppeld aan de persoon van Christus, wat duidelijk in de kunst zichtbaar is, waardoor de betekenis van de jaarfeesten door de eeuwen heen veranderd is. Steiner rekent af met de sentimentele vieringen. Met verklarende aantekeningen en een literatuuroverzicht van lezingen waarin passages vermeld zijn met de opstanding als onderwerp.

(Recensie: E. Wannee-Immerzeel)