Leven met de doden 2 / Rudolf Steiner
Een dierbare verliezen: we maken het allemaal wel mee. Maar waar bevinden zich de mensenzielen die gestorven zijn? En wat kunnen wij voor hen betekenen, wat zij voor ons? Rudolf Steiner geeft ons reële handvatten om een brug naar de doden te slaan. Over verbinding met de gestorvenen, zielsmatig vertrouwen en verjonging.
Een tweede boekje met drie voordrachten van Rudolf Steiner over het leren omgaan met gestorvenen. Wie het leven na de dood ziet als een spirituele realiteit, zal deze voordrachten kunnen waarderen om hun uitgesproken concreetheid. Aan de ene kant schetst Steiner eigenschappen, vermogens en ook behoeften van de gestorvenen, aan de andere kant toont hij ons welke kwaliteiten wij in onszelf kunnen opwekken om de brug naar hen te slaan. Zo geeft Steiner hier een sleutel tot het 'voorlezen van de doden'. Een in antroposofische kringen vaak besproken thema; het grote belang ervan voor de gestorvenen en hoe dat te doen. Het gaat om een innerlijke wijze van heel bewust lezen met een gelijktijdige activiteit om de gestorvene in warme gedachten aanwezig te laten zijn. Ook beschrijft hij hoe wij omgekeerd inspiraties kunnen ontvangen van de gestorvenen als wij onze moraliteit sterken in de richting van dankbaarheid, gemeenschapszin, levensvertrouwen en levendigheid. Het boekje bevat nog meer esoterische schatten. Het wordt besloten met een aantal meditatieve spreuken.
(Recensie: Drs. M. Ploeger)